In de rubriek 'Team van de week' komt elke Update een teammanager aan het woord. In deze editie blikt Chris van Eck, teammanager van Ajax Zaterdag 1 terug op de weken die vooraf gingen aan het kampioenschap.
Op zaterdag 4 mei speelden we thuis tegen DHSC en was de achterstand op koploper Huizen inmiddels vier punten. Tot de 83e minuut stonden we 2-1 voor en was er niets aan de hand. DHSC maakte de gelijkmaker en tot overmaat van ramp maakten zij in de 96e minuut ook nog de 2-3 en was de achterstand op koploper Huizen opgelopen tot zeven punten met nog drie wedstrijden te spelen.
Op zo’n moment denk je alleen nog aan de nacompetitie, omdat wij de 2e periodetitel hebben gepakt en omdat Huizen moet verliezen en gelijkspelen en wij alle resterende wedstrijden moeten winnen. De laatste wedstrijd speelden we namelijk thuis tegen Huizen.
Zij moesten elke week tegen de tegenstander spelen die wij net hadden gehad, dus speelden zij op 11 mei uit tegen DHSC en wij bij SJC die de punten nodig hadden om rechtstreekse degradatie te ontlopen. Wij wonnen de wedstrijd na een 1-0 achterstand uiteindelijk met 1-3 en Kenneth Misa Danso scoorde zijn 100e doelpunt voor Ajax Zaterdag 1! In Utrecht won DHSC met 2-0 van Huizen waardoor de achterstand nog vier punten was. Was er dan toch nog een mogelijkheid dat Huizen de volgende wedstrijd, notabene tegen SJC, weer punten zou gaan verspelen?
Eerst zelf maar winnen in de uitwedstrijd tegen Ter Leede. Wij kwamen snel op een 1-0 voorsprong door een prachtige goal van Kenneth Misa Danso, maar in de 33e en 40e minuut waren de rollen omgedraaid en keken wij tegen een 2-1 achterstand aan.
In Huizen was de ruststand 1-0 en daarmee was Huizen ‘virtueel kampioen’. Een donderspeech van Sander Middelbeek in de rust was nodig om de boel weer scherp te krijgen ongeacht de tussenstand van Huizen. Binnen 7 minuten stond het 2-3 en kreeg ik een WhatsApp bericht dat SJC de gelijkmaker had gemaakt. Wij maakten 2-4 en de wedstrijd was afgelopen. Huizen moest echter nog 10 minuten spelen en wij waren dus afhankelijk van het uiteindelijke resultaat. Die tien minuten waren zenuwslopend maar toen het bericht kwam dat zij niet hadden gewonnen, was de euforie daar. We hebben afgesproken dat we direct de focus op zaterdag moesten zetten omdat we alles weer in eigen hand hadden.
Toen was het 25 mei en werden alle wedstrijden om 18:00 uur gespeeld. Op de Toekomst was het enorm druk en heerste er een fantastisch sfeer. Huizen had toch zeker 1000 toeschouwers meegenomen en voorafgaand waren er fakkels en werd er vuurwerk afgestoken. De 1e helft waren er over en weer weinig kansen en stonden beide verdedigingen goed.
In de rust deed Sander zijn praatje en gaf aan dat we de druk steeds meer moesten gaan opvoeren, maar de defensie moest goed staan. Wij werden wat sterker en waren iets meer aan de bal. In de 64e minuut kregen wij een vrije trap aan de zijkant van de 16 meter lijn die genomen werd door Vincenzo Schep en Tristan Buis kopte op prachtige wijze de 1-0 binnen! Wat een ontlading en zou het dan toch gebeuren? Huizen wisselde direct drie spelers en gingen ons steeds meer onder druk zetten wat resulteerde in de 1-1 in de 81e minuut vanuit een corner. De boel ‘ontplofte’ en Huizen was euforisch, want met deze stand waren zij alsnog kampioen.
Sander bracht gelijk twee wissels in en wij gingen volop in de aanval. Het spel ging over en weer met grote kansen voor ons, maar ook Huizen was dichtbij de 1-2. In de 93e minuut kregen wij een vrije trap die wederom genomen werd door Vincenzo Schep. De keeper kreeg de bal niet onder controle en Kevin van Kippersluis ‘ramde’ de bal in de rechterhoek en scoort de 2-1!
De Toekomst ‘ontplofte’ en de scheidsrechter liet nog vijf minuten doorspelen. Zij kregen een corner in de laatste seconden en in een scrimmage pakte Virgil Deen uiteindelijk de bal. De scheidsrechter floot af en Ajax was alsnog kampioen geworden!
Alfred Hitchcock had het niet kunnen verzinnen, wat een ontknoping en wat een ontlading bij spelers, staf en supporters. Het heeft nog ruim een uur geduurd voordat de spelers gingen douchen. Eerst op het veld de prijsuitreiking van de schaal, medailles, en toen het hele elftal in wedstrijdkleding naar boven in de kantine om zich te begeven bij de supporters. De kantine was tot 23:00 uur geopend en dat was heel gezellig. Daarna zijn we met een grote groep de stad in geweest tot in de late uurtjes. Zondag heerlijk wakker geworden en nagenoten van een bijzonder seizoen dat alsnog bekroond werd met het kampioenschap in de 4e divisie A!
Chris van Eck / Foto's Rob van Vliet en Björn Martens